Δεν λέω κάτι καινούργιο, αλλά αυτό το μιλφέιγ από τη Δέσποινα δεν παίζεται, έτσι!;
Ο τραγανός πύργος της απολαύσεως, που δεν είναι προκάτ (για να μην ποτίσει το φύλλο & δεν είναι αρκετά τραγανό όπως πρέπει), αλλά ορθώνεται σε ορόφους φρέσκος & επιτόπου σε κάθε παραγγελία, με πλούσια τα ελέη της παχιάς κρέμας & των ξηρών καρπών, στ’ αλήθεια είναι ΣΟΚ!
Το μιλφέιγ είναι after all ένα υπέροχο γλυκό. Όμως, έχοντας κακοποιηθεί βάναυσα σε άλλα ελληνικά ζαχαροπλαστεία -σαν μπαγιάτικο ψωμί με σαντιγί Γκαρνί- δεν ήθελε πολύ για να βγάλει κακό όνομα στην πιάτσα & να μην το αποζητάει κανείς. Ένας καταστροφικός αστικός μύθος, ένα βουντού το οποίο λύνεται με την πρώτη μπουκιά από το γλυκό ξόρκι της Δέσποινας..
By the way, τα υπόλοιπα γλυκάκια της φωτογραφίας είναι τρικ, απλά για το χρώμα. Δεν είναι κακά, αλλά μην τρελαθούμε κιόλας ότι θα πας στη Δέσποινα για μους σοκολάτα με φράουλες.