Ή Γλυφάδα ή Βουλιαγμένη θα άνοιγε φυσικά ένα μπεργκεράδικο με τέτοιο όνομα (σαν παραφθορά του “Cocktails & Dreams” του Τομ Κρουζ) και τέτοιο overdose από καλιφορνέζικα χρώματα –σαν diner με milkshakes σε τηλεοπτική σειρά του Ράιαν Μέρφι.
Το Burgers & Beaches έκανε αίσθηση από το πρώτο πρώτο στόρι που ανέβηκε από εκεί μέσα, γιατί είναι ολόκληρο concept (έτοιμο για franchise ίσως;) από το οποίο μόνο ένας ημίγυμνος baywatch λείπει.
Όμως, καμία Πάμελα δεν θα μπορούσε να σώσει το μαγαζί από βέβαιο πνιγμό, αν το burger του δεν κολυμπούσε με απλωτές στα βαθιά νερά της απόλαυσης.
Τι δοκίμασα;
Δεν πήρα τα κλασικά cheese, truffle κ.ο.κ. ώστε να αφεθώ να εκπλαγώ.
Αυτό εδώ της φωτογραφίας πάνω είναι ένα burger με γεύση πεπερόνι (σαν την ομώνυμη πίτσα, καλά κατάλαβες…), το οποίο βρήκα και πρωτότυπο και νόστιμο -γιατί σκέτο πρωτότυπο θα ήταν καταστροφή.
Και ύστερα χρειάστηκα κι ένα δεύτερο (γιατί δεν είναι και τεράστια, εδώ που τα λέμε) και δοκίμασα ένα με σος mango, που το φοβόμουνα, να είμαι ειλικρινής, αλλά μια χαρά ισορροπούσε η γλύκα του εξωτικού φρούτου με την πίκρα της ρόκας και την teriyaki sauce.
Εντωμεταξύ πόσο αστείο που γράφω «δοκίμασα», λες και δάγκωσα μια μπουκίτσα, σκουπίστηκα με μια χαρτοπετσετούλα κι έσπρωξα τον δίσκο μακριά μου… βρε το καταβρόχθισα και το δεύτερο!
Αλλά είπαμε, ήταν πετίτ.