Τελευταία όταν με ρωτάτε αν έφαγα κάπου αξέχαστα & αν έχω να προτείνω κάτι καινούργιο & εξαιρετικό, το πρώτο (μη σου πω & το τελευταίο) πράγμα που μου έρχεται να πω με το χέρι στην καρδιά είναι το JuJu bar & restaurant στο ισόγειο του ξενοδοχείου Divani Caravel.
Παρά τη ρομαντική foodie πολυλογία που με πιάνει συχνά στο instagram, στην πραγματικότητα είμαι, ξέρετε, πολύ πρακτικός άνθρωπος & αυτό που ζητώ από ένα εστιατόριο δεν είναι ούτε «την εξαερωμένη μελιτζάνα», ούτε «το κρέας που μαγειρευόταν τρία χρόνια & κάτι μήνες» (για να έρθει & πάλι σκληρό), ούτε λαγούς nigiri με καραμελωμένα πετραχήλια…
Θέλω απλά να φάω καλά & να «φχαριστηθώ» όλα τα πιάτα & την κάθε μπουκιά ξεχωριστά. Και είναι τόσο σκέτα, πεζά, υποκειμενικά & χωρίς φανφαροδικαιολογίες τα κριτήριά μου, που για κάθε άποψη που γράφω πρέπει πάντα να συμφωνεί όλο το τραπέζι -έτσι για να στεφανωθεί, αν θες, μια προσωπική γνώμη με δημοκρατική & επόμένως αδιαμφισβήτη ομοφωνία.
Στο JuJu, λοιπόν, πήγαμε μια αυστηρή επιτροπή από έξι: ένα ζευγάρι που έχει γευματίσει στα καλύτερα & πιο hot εστιατόρια του κόσμου, ένας ξινός, αλλά πάντα ακριβοδίκαιος φίλος μου που δεν χαρίζεται ούτε για 30 αργύρια, μια φίλη με τις πιο περίπλοκες γευστικές παραξενιές, αλλά ταγμένη έως παραδομένη στην κλασική δυτική κουζίνα & ένας ερασιτέχνης μάγειρας από την Κρήτη, που σιχαίνεται το σούσι & το ταϋλανδέζικο, αλλά μαγειρεύει πεντανόστιμο κατσικάκι τσιγαριαστό στο φούρνο & κάνει τις καλύτερες πατάτες τηγανιτές του κόσμου… κανονική Ιερά Εξέταση δηλαδή -με ολίγον ροζ για να σπάει.
Κι, όμως, έμειναν όλοι αυτοί οι τρομακτικοί άνθρωποι (μαζί κι εγώ) κατενθουσιασμένοι με το black angus burger, το ψητό κοτόπουλο με σάλτσα yellow curry (βλ. πάνω), το λαβράκι ceviche, τη σαλάτα σπανακόπιτα, τα bao buns με αστακό ή χοιρινό, το (δυσεύρετο) μοσχαρίσιο παγιάρ & το καταπληκτικό παγωτό Σικάγο του τέλους!
Κανένα παράπονο, καμιά παρατήρηση, κανένας ψόγος από ανθρώπους που δεν το ‘χουν σε τίποτα να επιστρέφουν τα πιάτα πίσω στον σεφ με την παραμικρή αστοχία, δεν είναι & λίγο… Άρα να το πω, εδω που φτάσαμε, άφοβα αυτό που ήθελα να πω από την αρχή: ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΜΠΡΑΒΟ!
