Πάνω: Ένα από τα λίγα πιάτα που ήταν (περίπου) όπως το θυμόμουν: καπνιστός σολομός, ροζ γκρέιπφρουτ, ρόκα, ραντίτσιο & σως Salumaio με σπόρους παπαρούνας.
Το Salumaio d’Atene είναι ένα εστιατόριο/delicatessen θεσμός για την Κηφισιά εδώ & 19 χρόνια, αφού ήταν από τα πρώτα που, αντιγράφοντας πιστά το Salumaio di Montenapoleone στο Μιλάνο, έφερε στην Αθήνα αυτό το βολικό υβρίδιο του «πίνουμε ένα κρασί & απολαμβάνουμε comfort ιταλικές γεύσεις» ενώ κλείνουμε μπίζνες/ εξηγώ στην παιδική μου φίλη γιατί παίρνω διαζύγιο/ γιορτάζουμε οικογενειακά τη νίκη του μπαμπά στις εκλογές. Όλα αυτά φαντάσου τα με πολλές σακούλες ψώνια & λιγότερες ή περισσότερες πλαστικές επεμβάσεις.
Τελευταία, όμως, που πήγα πάλι δυο φορές (για να εξασφαλίσω ότι δεν πέτυχα μια κακή μέρα) το φαγητό ήταν δράμα, όπως εξηγώ αναλυτικά στις παρακάτω φωτογραφίες. Σημείωσε δε ότι πήραμε δύο επιπλέον πιάτα (τόνο με αβοκάντο + σπαγγέτι pomodoro), τα οποία ντράπηκα ακόμη & να τα βγάλω φωτογραφία τόσο παρακατιανά που ήταν.
Δεν ξέρω αν άλλαξαν μάγειρα, αν έχασαν τις συνταγές, αν επαναπαύθηκαν στα ζεστά λεφτά που έχουν βγάλει τόσα χρόνια ή αν απλά με πέρασαν για παρακατιανό & μου σέρβιραν φύκια, αλλά με τιμές περίπου 60 ευρώ το άτομο χωρίς κρασί, θα περίμενα η βαθμολογία των πιάτων να πιάνει τουλάχιστον το 7/10. Και στο Salumaio δεν βάζω ούτε 5…
Καταλαβαίνω ότι πολλοί θα λυπηθούν ή θα διαφωνήσουν οργισμένα, αφού ήταν παλιότερα ένα από τα εστιατόρια-στανταράκια για τα βόρεια προάστια & έχουμε όλοι ωραίες αναμνήσεις από εκεί. Όμως τα πράγματα αλλάζουν -ελπίζω πάντα προς το καλύτερο & όχι προς το χειρότερο, όπως προφανώς συμβαίνει με το Salumaio.
Να και 2 πιάτα που τρώγονταν μια χαρά…
