Έχοντας οργώσει την Ελλάδα με τους γονείς από πολύ μικρός, δεν μπορώ να βρω μια καλή εξήγηση πώς και δεν είχα περάσει ποτέ από τα Μετέωρα, έναν από τους πιο εντυπωσιακούς γεωλογικούς σχηματισμούς στον κόσμο.
Το έσβησα κι αυτό από τη λίστα μου πριν λίγες βδομάδες, που έκανα ένα long weekend στην περιοχή της Καλαμπάκας & των Τρικάλων, μένοντας φυσικά στο Divani Meteora, το πιο καλό ξενοδοχείο ολόκληρης της περιοχής, ακριβώς κάτω από τους βράχους!
Υπάρχουν πολλά πράγματα για να γεμίσεις ένα Σαββατοκύριακο εδώ: trekking σε μονοπάτια ανάμεσα στους βράχους & επίσκεψη στα μοναστήρια με την απίστευτη θέα, road trip στα βουνά με την εκπληκτική φύση, σκι στο χιονοδρομικό στο Περτούλι, εξαιρετικό φαγητό σε ταβέρνες, όπως ο Νιαβής στο Νεραϊδοχώρι.
Ο Νιαβής ειδικά παραμένει η κορυφαία επιλογή με αυτό το αρνί της φωτογραφίας κάτω με τις χοντροκομμένες πατάτες τηγανιτές, τη χορτόπιτα την κραυγαλέα χωρίατικη, το (κατεψυγμένο) ελάφι στιφάδο… Αντίθετα με τους εστιάτορες-αρπακτικά στην όμορφη πλην κορεσμένη Ελάτη, ο Νιαβής κρατάει με νύχια & με δόντια το γνήσιο της κουζίνας του παρά τα πλήθη που συρρέουν με όρεξη. Κι έχει και την καλύτερη θέα προς τη χιονισμένη Πίνδο μόνο με 15-20 ευρώ το κεφάλι. Γι’ αυτό και του συγχωρούμε τη διακόσμηση με (παλιά ελπίζω) βαλσαμωμένα κεφάλια από ελάφια, αγριογούρουνα και λοιπά κυνήγια, που κάποτε τη λέγανε ρουστίκ, και τώρα γκροτέσκα…
Άχαστη είναι, όμως, κι αυτή η βυζαντινή εκκλησία στη σκιά των Μετεώρων (βλ. κάτω), που με συγκλόνισε! Καταρχήν εξωτερικά, η λιθοδομή του ναού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Καλαμπάκα φιλοξενεί εδώ κι εκεί αρχαία μέλη & επιγραφές από κάποιον ειδωλολατρικό ναό που βρισκόταν προφανώς εδώ νωρίτερα -πολύ μοναδική η ενέργεια των βράχων από πάνω και πως να την άφηναν οι πανούργοι Αρχαίοι ανεκμετάλλευτη.
Ύστερα μπαίνοντας, οι πυκνές κατανυκτικές τοιχογραφίες (12ος έως 16ος αιώνας) μοιάζουν να αργοκινούνται στο ημίφως που μπαίνει σε δέσμες από τα παραθυράκια εκεί ψηλά. Το περίτεχνο τέμπλο του 17ου αιώνα είναι έργο ξυλογλυπτικής πολύ εντυπωσιακότερο από ό,τι έχω δει στα πιο σπουδαία μουσεία & παλατάκια του κόσμου, ενώ στο πορφυρό ξύλινο ταβάνι, κορνιζαρισμένη μια εικόνα της Παναγιάς αντικαθιστά τον συνήθη Παντοκράτορα.
Όμως, το πιο περίεργο πράγμα σ’αυτή την awe-inspiring εκκλησιά -αν δεν τον πρόσεξες παρόλο που βγάζει μάτι- είναι αυτός ο έξτρα-επιβλητικός μαρμάρινος άμβωνας μες στη μέση, κυρίαρχος και μεγαλοπρεπής, τοποθετημένος μπροστά απ’την Ωραία Πύλη όπως πουθενά αλλού. Σαν να χτίστηκε από τους χωριανούς για να κατέβει ο ίδιος ο Θεός -και ίσως και να κατέβηκε, τι να πω…
Δεν ξέρω αν σας μεταφέρω λίγο από αυτό που ένιωσα, αλλά μου σηκώθηκε η τρίχα. Και προσκύνησα τη βυζαντινή αισθητική, πιο εγκεφαλική από οποιοδήποτε γκόθικ, μπαρόκ ή ροκοκό.
Μην τη χάσεις!
Υ.Γ. Μη φύγεις από την Καλαμπάκα χωρίς να δοκιμάσεις τη Σπάτουλα, το διάσημο γλυκό με κρέμα και σιροπιαστή καρυδόπιτα σε κυπελλάκι -αυστηρά και μόνο από το ζαχαροπλαστείο Κυβέλεια.
